sahi nasýl bir duyguydu benden kopup o gidiþin oysa ne çok beklemiþtim ya dönmedin, ya dönemedin silindi artýk gözlerimden gözlerin
ne kaldý yok olan küllerinden geriye bir çoðunu unuttum gittiðin gideli elde kalan belki yýrtýk, belki yamalý bir kaç küçük buðulu hatýra
yüzün güneþi gördüðünde renk deðiþtirirdi o güzelim gözlerin bilmem... hala ince mi kollarýn, küçük mü ellerin dediler ki hep boyalýymýþ oysa ne güzeldi bal sarýsý olan saçlarýn
beyaza kaçardý tenin nedense buz gibiydi yazýn, kýþýn o ellerin, ayaklarýn duygusuz duygularýn soðuk nevale derdim sana duydum ki aradýðýn güneþi de bulmuþsun
görse þimdi tanýmaz seni gözlerim acý hatýralar sýzlar derinliðimde karanlýða çarpar o kara yankýlar inan kulaðýmda saklý, azalan seslerin duymak istemesemde çýkmaz aklýmdan söylediklerin, kedilerin ve birde beni artýk sevmediðin
"Gözlerinde baþlayan yalnýzlýk beyninde sonlanýyorsa O zaman inan ki gözlerin bile senden çok uzaklarda"
Ýhsan Çaybaþý
Sosyal Medyada Paylaşın:
ihsan45 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.