Hangi vakit büyüdük
adýmýz belâ bir kavgaya yazýlacak kadar, reþit miydik?
Dökülmez sýrmalarýn eðil bir bak çocukluðuna
beni bir yana býrak,
kendi saçýný þefkatle okþa
belki o zaman boyamazdýn nefretinle
maviyi laciverde..
Siz/biz mi kalmýþ hitap edeceðimiz
"Artýk düþman bile deðiliz"...
...
Gargi’ye,
Seksen öncesiydi iþte
Tarihini sorma çocuktuk en ufaðýndan
Mahalle aralarýnda büyürken
Gazoz kapaklarýndan kuleler yapardýk
Gamzelerimiz þefkat gererdi yoksulluðumuza
Ýkinci el eþyalarla kurulu dünyamýzda
Yeþeren bakir duygularýmýzdý belki tek servetimiz
Ne çok eksiktik oyuncaklardan
Masumiyet örgülü saçlarýmýzda gezinirken meleklerin merhameti
Ömrümüze að atýyordu okyanus renkli masallarýn düþleri
Sen kaç kent uzaðýmdaydýn
Tuzaðýna takýldýðýmda mahrumiyet denen pusunun
Bilirim sende tanýrsýn o duyguyu
Hem ayný kuþaðýn farklý kimlikli versiyonuyuz
Pembe ve mavi
Yani düþ rengi ve umut
Þimdi onca acýlarý göm ve unut
Boyamadan rengini hüznün
Çek çýkar içinden maviyi
Büyüdükçe ya küçülür ya büyür hevesler
Düþüncelerin iki beden küçük bir gömlek gibi sýktýðý anlar
Daralýr ya göðüs kafesin bir sancý geçer içinden
Yaþlýlýðýn emaresidir
Sen büyütenlerden ol yaþanmamýþlýðýný
Þimdi koþtur en haylaz yanlarýný
Bak kuzeyde lodos varmýþ bu akþam
Birazdan... Yaðmurlarla yýkanmadan þehir
Takýl bisikletinle peþine bulutlarýn
Benim yerime de yarýþ onlarla kollarýný iki yana açýp
Rüzgâr öpsün yanaðýndan….
de_soulmate
* Yorum;Canan KORKMAZ’a teþekkürlerimle...