RUHUM, ISLAK BİR DUDAĞIN BÜZÜLÜŞÜNDEKİ, HÜZNÜN DERİNLİĞİNDE KIVRANIR ılıkyağmurlar
RUHUM, ISLAK BİR DUDAĞIN BÜZÜLÜŞÜNDEKİ, HÜZNÜN DERİNLİĞİNDE KIVRANIR
hayat ne garip; yine hüzünleniyor bu gönül yine yalnýzlýk korkusu çöküyor … aç gözlerini güzelim gece oldu derin bir nefes al kendin için yarým yamalak üzüntülerimleyken geldin ve geceye doðru býraktýn beni beni bana yýktýn beni sensiz býrakýp uykunun mâhmur kollarýna çekip ,gittin þimdi ilk ýþýktan sola dönüyorum:içimin karanlýklarýna… gülüþlerim perdelerde umutlarýmsa sýký sýkýya kapalý avuçlarýmda sabahlýyor rengi soldu düþlerimin… yoksa sende mi görmüyorsun aralanan perdenin arkasýný..? grinin mavisi yoktur,hep yeis,hep üzüntüdür sen gül uykularýnda, bense, hayâl âleminde sabah ederken, ýslak bir dudaðýn büzülüþündeki hüznün derinliðinde ruhum kývranýr yoðun bir karanlýðý baðýrtýp duruyor yeni þafak kýzýl gözleriyle fena halde özlüyorum Seni dinlediðim þarkýnýn naðmelerinde hiç hesapta yokken yakalanýyorum Sana kaçamak bakýþlarýmdan derin bak bana,ýsýnsýn gözlerim içe doðru örtülü olan kapým açýlsýn hadi, varsýn hüzün dolsun yüreðim Sen gene de bak bana sevdiceðim hadi..! þu an gönlümde büyük,mavi bir fýrtýna ile yokluðunun hapsindeyim
Süleyman ALTUNBAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ılıkyağmurlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.