... Þiir’ime
Kendi iç savaþýmda maðlubiyetler yaþadým
Daraðaçlarýnýn ilmeksi kravatlarý
Boynuma dolandý ipeksi dokunuþlarla
En umulmaz demlerinde intiharýn
Kaleler kuþattým, zaferler tattým ben…
Beklentilerim çok deðildi hayattan
Ne gösteriþ budalasý olmak
Ne de para-pul delisi
Maddiyatýn yoktan yana berisi
Mana ve ruh âleminin fersah fersah ötesi…
Yalnýzca;
Seven bir kadýnýn kollarýnda kaybolmak
Gözlerine dalaraktan
Fizik ötesi âlemlerde
Var olmaktan öte bir þey deðildi benimkisi…
Kimi zaman
Fýrtýnaya kapýlýp giden yaprak olmak istedim
Kimi zaman da
O fýrtýnaya kafa tutan çelik bir duvar
Boþuna her þey… boþu boþuna….
Yaþadým, yaþýyorum neyse nasibim kaderden yana
Ve ne varsa yamanacak,
Yamandým ben,
Kederden gama…
Þimdilerde savaþým
Mýsralarla sevdiðim
Mýsralar ki
Suyum, ekmeðim, aþým…
‘’Bu inat neye yarar, iþ iþten geçmiþ gayrý
Kader yükünü tutmuþ, konmuþ ve göçmüþ gayrý
Her gonca topraðýný beðenmiþ, seçmiþ gayrý
Keder kökünü salmýþ, tutmuþ ve olmuþ gayrý
Bu inat neye yarar, iþ benden geçmiþ gayrý
Rüzgar yoluna düþmüþ, esmiþ ve geçmiþ gayrý’’
…..
Senden önce
Elin teninde teselli aradýðým zamanlar da oldu elbet
Sana saklanan parçam yüzünden
Ýçim üþüdü her sefer
Bir kadýnýn etini yalan dolanla fethetmek,
Parayla satýn almak bana göre deðildi hiç
Üstelik iðrençti…
‘’Bu yüzden mertçe söylemeliydim arzularýmý
Doyurmalýydým çünkü
Çið bedenimin aç ve susuz yanlarýný
Ki olabileyim’’ diye düþünüyordum önce
Sonra kendime kýzdým bir zaman
Adamlýðýmýn törpülenmemiþ yoz yanlarýný törpüledim
Kimseyi kandýrmadým
Hiç kimsenin hayatýndan çalmadým
Ne birini
Ne kendimi
Ne de seni aldattým …
Sanýrým
Bu sebepten
Sen oldun mükâfatým…
Antakya, 8-9 Eylül 2011
Ali ASAFOÐULLARI