Bahçivanım...

Ben bir bahçivaným
Bahçesinde umut,yüreðinde çaresizlik sana tutunan...

Ama topraksýzým sevgili;
Ýklimsizim
Sen gitti gideli küskünüm çiçeklerime

Büyüyen her çiçeðin boynu bükük
Hatýrla;sen bir kýþ mevsiminde bulmuþtun beni
Boynum bükük ama yüreðimde umutla
Baharý avuçlarýna aldýðýnda getirmiþtin bana...

Oysa þimdi kýþ mevsiminde bile açmýyor çiçeklerim

Ben senin topraðýna muhtaç,
Ýklimine köleyim
Ben sana mecburum
El açtým kapýnda!

Unuttun mu?
Ben bir bahçivaným
Kýþa hazýrlýyorum çiçeklerimi
Ve umut katýyorum tohumlarýna ’çaresiz bir yürekle’

Ve þimdi yoksun sen
Bahçemin nazlý yoksulluðunda

Oysa ben topraksýz
Avuçlarýmda kalan tohumlar
Yüreðimde kýþ yalnýzým,benliðimde ’’yokluðunla’’...







Sosyal Medyada Paylaşın: