Geçtim mülkü fenadan
Yüzünü görmek için, kul köleyim ben ona,
Kutlu bir nazar edip, özüme baksýn diye.
Sayýlý nefeslerle, ermeden ömrüm sona,
Harman olan gönlüme, közler býraksýn diye.
Hararetten sarartsýn, soldursun güllerimi,
Aþkýyla ateþleyip, savursun küllerimi,
Mansur gibi her zerre, söyletsin dillerimi,
Kalbim azar duymasýn, “benden ýraksýn” diye.
Ýzbe karanlýklardan, ikramýyla, ihsanla,
Rahmetle, merhametle, lütfederek inam’la,
Zat’ý akdesinden gelen, fýrsatlarla, imkânla,
Bütün hücrelerime, nurunu yaksýn diye.
Daðýlan küllerimi, cem ederek toplasýn,
Beni bende koymasýn, varlýðýyla kaplasýn,
“Bu kulumdur” mührünü her vasfýma saplasýn,
Hýzýr’a teslim edip, “ona çýraksýn” diye.
Enfüste ve afakta, sükûnda harekette,
Ziyade nasiplesin, her kutlu berekette,
Yürüyorken, koþarken, uçarak, sekerek de,
Sadakat zincirini boynuma taksýn diye.
Her zaman niyazým var, imdat için Huda’dan,
“Vuslatýný daim et, kurtar diye cüdadan”
Yaratanýn aþkýyla, geçtim mülkü fenadan
Gönül kapýmý açtým, ruhuma aksýn diye.
Ýçerimde kalmasýn, þirkim, zanným, güm an’ým,
Gerçek þahadetinle, geçip gitsin, her aným,
Yaralýyý baðrýna, esirin et cananým,
Eyvahlar etmeyeyim, candan uzaksýn diye.
06.09.2011…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.