Maya
O nasýl Hacer’ki, o nasýl Meryem?
Can Ýsmail, can Ýsa’yý doðursun.
Bir olup ta Abdullah’la Âmine,
Muhammed’in mayasýný yoðursun.
Yoktan var edilen, ilk insan Âdem,
Havva anamýzdýr, o baba madem,
Vücut binamýzda hep ayný maden,
Aksini savunan, varsa buyursun.
Buradan bakýnca, hep bir kardeþiz,
Baþka merhaleden, tümden kalleþiz,
Akraba deðil de, akrep halleþiz,
Sorarým kendime, neden uyursun?
Deðiþen insan mý, ya da çaðlar mý?
Kopan kýyamet mi, yoksa baðlar mý?
Ateþsiz sevgiler, buzu daðlar mý?
Mazi ve atiye, ýsýnmadan soðursun.
Hâlâ uçmadýysa bu can kafesten,
Rýzýk bitmediyse ömrü sebepten,
Ervahý âlemden, bezm-i elestten,
Rabbim fermanýný, bize duyursun.
Âdem ol, esmadan var müsemmaya,
Kalbini cilala, bak mücellaya,
Bedenin konmadan, o musallaya,
Beklide kâmil bir, insan olursun.
Vakit çok geç deðil, fýrsat var elan,
Rehberin Muhammed, ýþýðýn Kur-an,
Allah-ý Teâlâ, seninle her an,
Daha baþka neyi, arar durursun?
Derdi bela, her cefaya açýksan,
Sözünde vefalý, özde sadýksan,
Yaralým gerçekten, güle âþýksan,
Her biri bir cennet, Gülþen bulursun.
03.08.2011…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.