Gölgelerin inceldiði seherde
Bir vurgun gibi
Akdeniz sustu
Baþladý büyük ölüm þarkýsý
Bir toprak çocukluðun
Denizi çýkartýrken görmüþtüm
Gövdesine yapýþmýþ seni
Günlük aðaçlarý yemyeþil susardý
Yukarýda nefret gibi yuvarlanmýþ ay
O büyük hüznüyle
Çamlýðýn karanlýðý doðardý
Yeryüzünü deðiþtiren ilk mevsim
Ýlk insan gözleriyle yumuþamýþ gök teni
Öp
Ve
Yeniden doður
Çünkü çalýnýrken gelmiþti öyle ahhh kara geçmiþte kaybolur
Þimdi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.