Erdemin en büyüðü çoðu zaman susmaktýr Hele bir hatun ise karþýmýzda muhatap Anamýzdan öðrendik þartý sesi kýsmaktýr Ayýplarý örtmeyi öðretir büyük kitap
Ýçimizden geçene doðrudur desek bile Sessizce boyun eðer çýkarmayýz ayyuka Almayýz iffetlinin asla arýný dile Ey gönül dostu n’olur var da gönlünü yýka
Kendimizi sulara, atarak boðuluruz Taþ olur ses vermeyiz ne dense kýzgýnlýkla Biliriz ki nefretle yaþarsak daðýlýrýz Atalardan öðrendik fayda yok azgýnlýkla
Bulup en aðýrýndan kelimeler vurucu Masumlara yüklenmek olmamalý iþimiz Neler olursa olsun sen davranma kýrýcý Hududu aþar isek sayýlýr tüm diþimiz
Demesinler ne yaman, altýnda kalmadý hiç Demesinler âdemdir yenilgiyi hazmetmez Demesinler susmadý, az sus ve öfkeni iç Desinler ki eyvallah bu âdem asla bitmez
Þimdi bunu okuyup belki de kýzacaksýn Þimdi içinden küfür yollarsýn bana doðru Þimdi fýrsat bulursan aklýma sýzacaksýn Biraz mantýkla düþün, sözlerim hayra çaðrý
Mutlu musun ne yaman yoldun baðda gülleri Söylesene alkýþla sevindin, mutlu musun? Dedim sana duymadýn kilitle o dilleri Yoksa sen cehenneme koþturan atlý mýsýn?
Bizde örfler, adetler ve dahi Furkan’ýmýz Namusa saldýrmayý yasak etmiþ bilinir Ýffete sarkmaktansa çýksýn deriz canýmýz Biliriz ki mertlikte adýmýz da silinir
Güneri Yýldýz (Elazýð, 24.08.2011 )
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.