SUSMAK DA CAN YAKIYOR KONUŞMAK DA

Yine karanlýk, düþman bir gece.
Oysa, tüm ýþýklar yanýyor!
Evinin içinde.
Sen, hep karanlýkta gibisin,
Aydýnlanamýyorsun!

Yalnýzlýðýn soyunmuþ,
Çýrýlçýplak!
Üþüyorsun!
Ruhunda, gürültüler kopmakta!
Yükselttin sesini!
Konuþuyorsun!

Etrafýnda, kulaklar týkalý!
Gösteriyorsun!
Yalnýzlýðýnýn, karanlýk yanýný.
Gözler kapalý!
Uzatýyorsun ellerini,
Ellerin, boþlukta havada asýlý...

Kilometreler deðil,
Uzaklýk sorunu.
En yakýn olupta,
iki insanýn, birbirini anlamamasý.

Yalnýzlýðýn, en acýsý!
Çift kiþi görünüp,
Tek kiþi yaþamak olmalý.
Ayný çatý altýnda, iki yabancý...

En büyük restoranlarda,
Donanmýþ sofralarda,
Aç kalkmak gibi, yalnýzlýk!
Yazýn sýcaðýnda üþümek!

Bazý anlarda, konuþmak da,
Susmak da can yakýyor!
Boþa geçen zamanlarda,
Yalnýzlýk oburlaþýyor susuldukça!
Mutsuzluk büyüyor, yalnýzlýkta!

V.Kayra


Sosyal Medyada Paylaşın: