sen de saklanmýþtýn karanlýktan hafif bir teknenin denize batarken çýkardýðý sesle býrakmýþtýn yastýk altýna deðer bildiklerini duyabildiðin kadar duyacaktýn çýðlýklarý bir küskün kuþun kanatlarý altýnda sönen ateþin dumanlarýymýþçasýna süzüldün buruk bir hülya atölyesinde damarýna kan gitmezken..
içi toz dolu mektup kutusu bir beyin hafakaný.. sývazlarsýn bamtelini kalbi delercesine ses çýkmaz ahþap merdivenden çocuklarýn kuþ sesleriyle olan yarýþýnda hep kazanýrsýn duyduklarýný günahsýz ellerin gýda nöbetleri bile bir fýrsat az ileri sürüklenir dalgalar ayaklarýna gelmiþ deniz düþleriyle
bir fay hattýnýn üstünde yetiþtirirsin güllerini olur biter sabrýn demetli elleriyle saatimin anlattýðý masallarda hep zamaný elemiþim kalbime böyle bak bir partikül býrakýrken kalemin noktasý içimin dünyasý tatlý týkýrtýda var bir muhabbet goncasý..
Gürsel ÇOPUR Sosyal Medyada Paylaşın:
gurselc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.