Aðlýyordu kapýsýný örterken bir tarih gölgesi.. Süzülen söðüt dallarýnýn köprülerden geçemeyiþine Bir yýkýntý topraðý ve yanýndaki endamýna vardý çýðlýklarý Aynalar çýðlýk dinlemeye alýþkýn deðildi sicimsi rahmette Aynalara yaðmur taneleri de düþerdi kapanmayan kapýlarýn hatýrýna Yedi düvelden kalkan toz zerreleri, nezle yapmýþtý yapraklarý Takvim yapraklarýndan ruhlar dökülmüyordu saniyelerin cinayetinde Ýnanmadým bu hastalýða ve gittiði yola.. Ýftihar ettiðim yamaçlarda gezindiðimde yalan söyleyemezdim Gözlerime müjde tomurcuklarý cemre akýtýrken her sabah Sabahýmý asrýn tebessümüne komþu eyledim
Ýhtiyar pýnardan su çeken yetim çocuðu dinledim Annesinin haline aðlamýyordu artýk.. Söz kuyusunun derinliklerine indikçe o da þiir sarkýtýyordu Çýkrýklarýnda ahþap ilhamlar pýrýl pýrýl þakýyordu Bir bülbüldü arkadaþým.. dikenlerin aðlamadýðý aþk zemininde Aðlamalý dünyada ýslanmýyordu nedamet dikenleri
Gürsel ÇOPUR Sosyal Medyada Paylaşın:
gurselc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.