Ben hala býraktýðýn toprakta ekiyorum eskilerimi….
yoz kayalarýn darbelerinde direniyor ayaklarým
boz bulanýk dalgalar kýyýlarýn yosunlarýný tarýyor
nefesim daralýyor sýkýþýyor karanlýða
dilimde saklýyorum her acýyý
söylenecek ne çok söz var
dayanýyorum…
hýçkýrýklarým boðuyor geleceðimi bir anda
neþter atýyorum anýlarýmýn bende kalan yarýlarýna
neyseki mutluluk elimi tuttu
güvende her adýmým
adým artýk bir aþkta kilitli
ömrüne bereket yýllarýn kelebek kanatlarýnda
uçtu uçacak sevinçlerim
bayýlýyorum…
hýçkýrýklarým tutuyor gözlerimi bir anda
özlüyorum çocukluk ayaklarýmý
koþan yorulmayan gülüþlerimi
ip atlayan adýmlarýmý
düþen sevgiyle kucaklayan þen nakaratlarýmý
neyse her izleri takip ediyorum belki belki iþte
gidermi dönen varmý geriye
yoruluyorum...
hýçkýrýklarým donuyor tenimde bir sonbahar ürpertisinde bir anda
Ben hala avuçlarýmdaki topraða ektiklerimle avunuyorum…
n.altýn Bingöl 25/08/2011 Ereðli…
Sevgiyi kucaklayýn kaçýrmayýn yanýnýzdan, hayat sadece aþkla güzel...