Gece gün doðmadan eteklerini toplar þehirden, alaca karanlýklarýný sessizce alýp gider hiç sormadan…
kara çalýnmýþ hayatýmýn çatýsýna
güz yapraklarý serildi ellerinden
alaz vurgununda lal olan dilim
nakaratýný kaybettiðim hayallerim
gözlerinin karasý saklý menzilimde
benliðimde dün gece sorularý astým
ve gölgene gizlendim ardýn sýra
yangýlarým tutsaklýðýný býrakýr avuçlarýna
sarý düþer düþlerimin tam ortasýna
parlak mavilere gölgesi deðer suretinin
can damarýmda atar sevdanýn cüretkarlýðý
göz ucunda kondun sen düþüncelerime
hasat edilen avuçlarýmýn çizgilerinde
ve son vurgundu býraktýðým ardýn sýra
Gün gecenin ellerine sereserpe karanlýklarý býraktý, þehrin keþmekeþinde sessizce saklandý hiç sormadan…
n.altýn 09/09/2010