Eylül bakışına mızrak değdi…

söyle çiçek tozlarýnda bade sunan sevgili…

getir yalnýzlýðýmýn anahtarýný
kabuk baðlamýþ dilime dolanan ismin
ört üstünü mecalimin ses çýkaran kýsmýný


mahseninde kýrýk anýlarýný harmanladýn yýllardýr
gelecek yakýnda doðacak
nefes bulacak belki yeni kimliðim
kimbilir…


sorguda adýmlarým
çocukluðum baþtan sona karýþýk
kýrmýzýsý pabuçlarýmýn kurdelesine baðlandý


hiç direnmedim
hiç istemedim yeni bir þeyler
hiç olmadý benim yenilerim
hiç


sakýz kokan nefesin her damlasý özlemdi
anne ellerine hasretti
yakut deðerinde hayatýn bozuk para kadar deðeri yoktu
belki de
kimbilir…


begonyalý evin bahçesinde yaþayan ay kýz
öksüzlüðünü damýtýyordu gözlerinden
kaderi cilve noktasýnda koptu
inceldiði yerden


ve ömrü sicimlerin düðümünde ayrýlýk oldu…


/topraðýna kavuþtu hiç uyanmadan/
/yorgundu hiç yaþlanmadan/
/yaþamadan/
/hiç doðmamýþtý/
kimbilir…




n.altýn Bingöl Ereðli..Sahil boyu sessizlik… 16/08/2011