Sensizlik Peronları

Tüm duraklarda beklemiþtim oysa seni.
Tüm zamanlara kazýmýþtým ismini.

07:15 - 09:45- 23:.. nöbetleri iyi tanýrdý beni.

Gelmesen de beklerdim
beni sana getirecek seferi.

Ellerimi uzatýrdým yollara,
uzadýkça uzardý saatler...

Kullaðýmda bir cellat gibi
baðýrýrdý yokluðunu saliseler...



Yoktun...
Sustum...


Çaresiz kaldým peronlarýnda.


Bazen koþmak en hýzlý adým olmuyormuþ
aþkla yanan adama...

Oysa ne ayaklarým yoruldu,
ne de zamaným yolunda..


Ama yetmedi sadakât sana..


Yakýþtýramadýn aþký bir türlü ,
çoklu aþklardan kapanmayan yakana!




Gülþen Mavi



Sosyal Medyada Paylaşın: