’hiç kimseye ölümden önce mutlu denmemeli’
hiçbir aþkada ayrýlýktan önce güzel
Sessizlik istiyorum ardýnsýra kararan gündüzlerde tövbeler için
ve de susmak adýna
bir daha anmamak için sonsuza kadar
Bir ses düþüyorum sebepsizler kervanýndan
’zor yaþamak’
rüzgar güvercin ayaðýnda gözlerin
yitirilmiþ bir cenneti arýyor kirli ellerimde
seher vakitlerinin uykuya zapt edilmiþ yaný
mehtabýn gölgesi ’aðlamak’
yeminler edesim var ölmelere
pusu kurulmuþ bir yarýn penceresinde
ýslanan kirpiklerin kadar aziz gökyüzü
yaðmurun hasret býraktýðý þehirler kadar garip
sen kokan topraðýnda bir sonbahar
adýný vuslattan silesi fýrtýnalarda
iki asýr ayrý kalýnmýþ bir hikaye kadar
yaðmurun yaðdýðý saatlerde daha iyi düþünüyorum
tüm müstenalýðýnda efkarýndan uzak ’yaþamanýn’
dalýp gidiyorum beyaz dilekçende itirazsýz hasretlere
ne varsa senden yana
onlar kýmýldýyor hantal vücudumda
okþamak için eðilirken secdesinde ’yakamoz’
ayný ürkek gitmeler doluyor bekleyiþlere
aþk kitabýnda kurumuþ kýrmýzý bir gül
içime süzülüyor umutsuz günlerden usul usul
’can’ deyiþlerinde çýkmaz sokaklara sürükleniyor
deli yaðmurlarda yollara düþtüðüm akþamlarým
ela gözlerinde kader yanaþýyor ömür kenarýnda
gözlerim kapanýyor
kirpiðimde özlenen þehrin türküsü
’elvedalar’ hiç yakýþmýyor, hiç hem de
aralanýrken sokaklar karanlýk dehlizlerde
yýllarýn beklediði bir nur kývranýyor ellerimde
özlüyorum hüznün siyahýný derin seviþmelerde
akarken gamzelerinden gözyaþlarým
sessizce
takvimleri ilikleyip sensizliðe
uzatýyorum saçlarýný kederin gözlerimde
baþý öne eðik çocuklarý takibimde
ödü kopuyor ’ölümün’ saðanak mevsimleri
aþk kokan nefeslerimizde çarpýþýyor sema
kýrýk bir küpeni takýp narin kulaðýna
koklatýyorsun göçmen kuþlara
ýstýrabýnda merhem olunmamýþ yakarýþ kalýyorum
odamda bir tek arzu ’kenar mahallede yaz sinemasý’
yedi mevsim, yedi bin renk karþlýyor Kasýmlarý
iþlenmeyecek bir aþk seher yellerine takýlýp
günahkar tesellileri ýsýtýp demliðin sýcak telinde
mizaný uçuk nakýþlarda ölümle beraber dolanýp
’can kýrýðý’ mürekkep arzusunda göðe
kirlendikçe paklanýr yüreðim çektiði sýkýntýda
ben ayný hayale uzanýyorum çimlerin üzerinde
ben þairi deðilim demliðindeki çayýnýn
bildiðini iyi yazýyorum
sonra bereketsiz bir þiir okuyup aynada ki senden
sessizliðini istiyorum birkaç dakika
diliyorum ki
sessiz kalmalý her þeyin
mesela gözlerin
ilk baþta o sessiz kalmalý
yitirilmiþ cenneti arar gibi
gözler kaderin yüzüne gülümsemeli
sonsuza kadar ’sevmek için belki de’
ne de olsa ayný ürkek soyunuþlar tarihimizde
farklý mevsimlerde doðmuþuz o kadar
belki de ben biraz geç