vadideki zambak kadar güzel kollarýn, balzac sevmem annem de hiç sevmez yüzün ortalýkta dolaþan define sandýðý açmaya cesaret yok ben de
dönüþümün telafisi kadar içten ceset kokun kýrýlmýþ ayna rahatlýðý bacaklarýn Kafka sevmem annem de hiç sevmez saçlarýn bi taksi çevirip bana geliyor cebimdeki kuþlar gökten deðil çocukluðumdan kalma böylede duyarlý bir orospuçocuðuyum lütfen beni öklit yasalarýna göre sev...
diþlerini feci seviyorum keþke diyorum onaltýsýný bana versen ya da öpüþürken bana bulaþsalar, bana sataþsalar, Jack London hiç sevmem annem de hiç sevmez aðzýn sanki jiletle yüzüne açýlmýþ bir kesik dilin çözülmüþ yüzüne doðru eðiliyorsun baðlamak için boynuna bakýyorum uzun uzun böyle dümdüz devam etsem boynundan ne zaman varýrým Prag’a....
Ozan Uðraþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozan Ugras Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.