Saçma Bir Şiir !
Zaman zaman kaybolur insan
Bulamaz kendini Kalabalýklar arasýnda
Uðultular arasýnda iç çekiþleridir
Sessizliðe gark olmuþ bendenler
Þiire hasret dudaklarda
Özünü kaybetmiþ bir aðaç gibi olur insan
Kurur bütün dallarý hayallerin
Ârafta kalýr düþünceler umarsýzca
Arayýþlarýn içinde bir muammadýr aslýnda bu
Çilelerle benzenmiþ hayat coðrafyasýnda
Birden bir aný vuru aný
Can çekiþir ruh!
Sözcüklere damlar aþk’ýn ilk kaný
Zihnini iþgal eder sebepsiz fikirler
Acýya tebessüm edersin inadýna
Gülersin neye güldüðünü bilmeden
Çýplaktýr gözünde kaldýrýmlar
Ýnsanlar yoktur o an maskeler ardýnda
Sadece boþ sokaklar tanýr seni
Yürürsün ardýna bakmadan
Aklýna ilk gelen yerde kahve içersin
Ve seyredersin etrafý
Bilmediðin bir melodi güldürür seni
Bir þeyler yazmaya çalýþýrsýn
Beynini uyuþturmak için
Oynarsýn cümlelerin orasýyla burasýyla
Anlamsýz cümleler kurmuþsundur aslýnda
Sende anlamazsýn yazdýklarýnda bir þey
Ve hesabý ödeyip kalkarsýn
Seni bekleyen sokaklara
Þiire baþladýðýn yerdesindir
Her þeyin baþladýðý yerde
Bir ýslýk tuttursun þehri gürültüsünü bastýrmak için
Donkiþot misali baðýrýrsýn sokaklarda
Ve sonuç cepten bir beþ lira gitmiþtir
Üstüne içtiðin soðuk su bedeva
Ömer Aydýn
03/09/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.