Ben, ben, ben... mor daðlarýn meçhul bekçisi sevda yolunun divane yolcusuyum
Unutulan sevdalarýn, unutulan yüzlerin, unutulanlarýn dostuyum sahildeki delikanlýlarýn, efkarla çektiði sigaranýn dumaný belkide neme lazým uçup giderim hoyratça gök yüzüne
Eðer bir gün ararsan beni; belki býr býr yaðmur damlasýnda olurum, belki bir kýzýn göz yaþlarýnda belki de unutulan sevdalarýn kullerinde yanmaya çalýþan bir kor tanesi... kim bilir
30.03.2005 Ömer Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
evladifatihhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.