Bugün Günlerden Cuma,ben Bursa'da,sen El Koynunda

Bugün Cuma sevgilim..
Bugün Cuma..
Hasretinin mübarekleþtiði,yokluðunun öldürdüðü gün...
Bugün cuma,,ben Bursa’da,sen el koynunda..
Senin parmaðýnda,hain,bana düþman bir yüzük,
Benim boynumda,özlemlerden yapýlmýþ bir zincir
Beni Bursa’ya baðlayan.
Bu sabah senin hayalin ile noktaladým rüyamý.
Yüzüme çarpan soðuk su gibiydi,,
Aynada sensiz bir adama bakýþlarým..

Zil sesiyle koþtum birden kapýya,
Gelen özleminmiþ,içeri buyur ettim,,girmedi.
Þöyle bir uðramýþ saðolsun,,ve gitti
Sövesim,küfür edesim geldi birden ama,,
Bugün Cumaydý sevgilim.
Ayrýca ben Bursa’da,,sen el koynundasýn,sesim sana ulaþmazdý yani
Bugün takvim Cuma’yý gösteriyor,
Halbuki Sen’ertesi’ye dört gün vardý.
Dört gün kalsada,saat; Seni,ben geçiyordu ve,,
Meydandaki saat kulesi akrebini batýrýyordu göðsümüze...
Vakit ayrýlýk,gün vuslattý,,ve
Bugün Cumaydý..
Bursa’da mübarek,,Senin orada öldürücü bir Cuma...

(’’Hüzün ile beslenip þiir yoðuran bizden,þiirle beslenip hüzün doðuran herkese...’’)
Sosyal Medyada Paylaşın: