O sürmeli gözlerle, beni gördüðü anda Bulgur gibi kaynayan, Ceyhan gözlüm nerdesin? Gece, gündüz durmadan, aþkýn kor aleviyle Beni her an daðlayan, nâlân gözlüm nerdesin?
Belki kýrýlýr diye, demez ki neden, niçin Öyle cömert ki gönlü, yol eyler serer saçýn Elinden geldiðince, mutlu eylemek için Her imkâný saðlayan, Seyhan gözlüm nerdesin?
Aþkýn beni eritti, kaldým bir iplik gibi Her yolcuya su verir, daðdaki gaglýk gibi Öyle güzel seker ki, ürkek bir keklik gibi Beni sana baðlayan, ceylan gözlüm nerdesin?
Anzeri aratmýyor, bal akýyor dilinden Bir hatýra ver bana, zülfünün tek telinden Göz göze geldiðimde, öyle ki sevincinden Baktýkça candan gülen, reyhan gözlüm nerdesin?
Yoksa özel hâlimiz, bu iþe bir perde mi? Problemin çözümü, toplumda mý, serde mi? Bu dünyada deðilse, kavuþmak mahþerde mi? Âsi gibi çaðlayan, Tûran gözlüm nerdesin…?
03/09/’11 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.