BEN ÇOCUKKEN

Çocukken oruçlar bana oyundu, nimetler bir bebek
Hep dedemizden korkardýk
Ve gözlükler elimizde aðlardýk,
Bize günah, elleme derlerdi biz bilmezdik adabý,
Ben bilmezdim kýyamet bakýþlarýný…

Ýçimde bir ateþ feryadý doðardý,
Bundandýr sonsuz susuþlarým
Bir Ceylan kaçýþýydý kaderim, Aslan kazalar hep hýzlý,
Þimdiler de yolda kalýþý bundandýr yalnýzlýðýmýn,
Ayaklarýmýn üzeri kan kýrmýzý, sen afitab kýzýlý
Þimdiler de Babalarýmýz yaþlý anneliðimiz kiralýk…
Ve sonumuz þimaller tufaný…

Sessizce kapýdan çýkardý umutlarýmýz, biz kapýlarý kilitlerdik,
Hep oyunlarda kalýrdý hislerimiz, Biz bencilliðimizle oyalanýrdýk
Bilmezdik gözlerimizin kör olacaðýný, bilmezdik Yakup’u
Hep açgözlü olurduk oyunlarýmýz da, hep bize derdik,
Emevi yalnýzlýðýmýz da biz bir kureyþliydik..

Ondandýr sevgimizi paylaþmamýz ondandýr bu acý þüphe…
Politikalarýmýzda hep yalnýzdýk, ondandýr bu tatlý gülümseme,
Gecelerce aðlardýk annemiz sabýr derdi, þimdiler ivedilik
Þimdilerde kaçýþlarýmýz hýzlý... Tecillerimiz kirli,

HEY koca bebek uyan büyüdün dediler,
Ýlk aþkta anladýk kýzlýðýmýzý, oðlanlýðýmýzý,
Ben çocukluðumda ýslak kafalýydým,
Hep dalga geçerlerdi, ben çocukluðumdan kindardým,

Bundandýr kýskançlýðým, bundandýr hatam…
Ben hep seninle þifalýyým, seninle varým,
Ben çocukluk arifeme muhtacým...
Ben çocukken siz çocukken Ne kadar büyüktü hayaller…
Ne kadar büyüktü kalplerimiz…




Sosyal Medyada Paylaşın: