Karanlýkta çok korkuyordum hiç durmadan Sesiz ve ürkütücü bir odada seni düþünüyordum seni sevmek için Fakat gökgürültüsü kopuyordu rüzgarlar esiyordu Gülümseyerek sana baktým ve þunu anladým seni seviyorum
Korkuyorum azrail canýmý alacakmýþ gibi Korkuyorum mezardan sen olmasan Üstüme sanki parmaklýklar ve duvarlar bastýrýyordu sen olmadan
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferhat akman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.