MARS VE DÜNYA

Nefesim, bir çocuðun aðlamasý kadar aciz
Bir annenin SESÝ kadar sýcak uykum,
Ama Senin avuçlarýn Aðustos Böcekleri gibidir,
Dokundukça yanan ve yandýkça acýtan…
Gecelerime ýþýktan da yakýn þule avuçlar,
Ve ben hep korkmuþumdur RAMAZAN akþamlarýndan,
Belki bir pide kuyruðunda yalnýz kalýþýmdandýr,
Belki masada bir tabak eksikliðindendir…
Emmare nefsim kemale eremedi bu gece
Tasvirini yitirdi, suretim yandý teninde
Ve ben Somalili bir çocuktum
Sen aç kalmýþken yürekte…
Mahþeri hissiyatým, gölgende kayboldu,
Burhani dirençlerim, kahrýnla yoðruldu.
Sýrtýmda gezinen nefret asgari bir çýðlýktý,
Sende ölü, sende ihtiyari çýkmazlardayým...

Belki bir cisim belki bir suhte
Belki de bir Hallacým seninle…
Asýlmayý bekleyen bedenimde Hakký dilenme,
Dostum olduðundandýr bu acý bekleyiþ.
Alman sokaklarý sen yokken bana dardýr,
Belki Rodos Heykeli’nin altýndasýn,
Bazen Yedi harikamsýn bazen kalbimde kirsin…
Belki de Kâbe’nin çevresinde ihramýnlasýn,
Sana da dev gibi geliyor mu yýldýzlar,
Sana da Eyyüb’ün acýlarý gibi geliyor mu ayrýlýk,
Ya da bir ekvator sýcaklýðýnda mýdýr senin Güneþin.
Ben Palmiyelerin gölgesinde, sýcaklýðýmý kaybetmiþken…
Sen galip gelmiþ bir imparatormuþsun,
Geda yalnýzlýðýmla ben Yedi Kule zindanýndayken…
Köleler arasýnda geziniyormuþ aþkýmýz,
Ve sen Marslýyken bense dünyalýymýþým;
Ayrý atýþý bundandýr kalplerimizin….
Çünkü ben hiç yaþamadým ÝSA misali irtifayý...
Benim Havarilerim açtý ve çýplaktý heveslerim,
Bu yüzden sen Marslý ben Dünyalýymýþým.





Sosyal Medyada Paylaşın: