Þu yol üstü istasyonlarý
tanýðýmdýr
Babamý tanýmasalar bile
Yüzümün her molasýnda
atlarýndan inen hüzün kuþaklý sancýya þahittirler
yaþam mecburiyeti soluðum
aðýr aðýr susarken
iki þekerli çay arasýna gizlenen soluk
sýcak
dem tutan tütün
vakit eksilme vaktidir
buyur soluðuma
buðusuna yeniden düþ asayým
yol, iz, biz ve bir tutam susak
kýmýldarken saða düþen
gözlerime
spot bir aþk gülüþü takýlýrdý
saydým s/ayýktým
sana üç fesleðen kokusu
bir de yüreðimin dingin sergilerinde
kýmýldayan bir alýþkanlýk
herkesi dibe savuran kum taneli sarý
bentte ebabil kayalýklar
gün hasadý ceplerde
menkýbeye bir günah
asarken
gün batýmýna mahsus
kirpiklerim saçlarýný tarar gibi
gömüyor seni geceye
hangi çýðlýðýn çýð yýkýntýsý üþüttü
ürküttü yüreðini
can aðrýlarý hangi devanýn
sen yaðmurlarý hangi baharýn
ardýndan yaðardý
yok sevdiðim gözlerin kül vedasý
sus sevdiðim söylemin yokluk edasý
yaþanmýþlýðýn üryan vakti
aðlak bir ikindi sunumunda
soluðuma sus! diyor
korkuluk sesleniþlerimde
ücralarýma konuyor karartýlý kanatlýlar
bu bayram gel diyor
alýþýlmýþlýðýmýn kollarýna
sarýl buðday tenli
dökül ulu orta
pas tutan nehirlerimden su aldým
sus kaldým sorgulara
yurdum yokluðun yorganý
kirli ayaklarýyla devþirirken uykularý
þimdi uyku yolluðu yastýklara
kýrýk tel buruk saç ýsýrýk almýþ gibi
uyumsuz rüyalarýna salýyor
yok sevdiðim sus kaldým
kandým
karar/dým
ah bir de sen soluðuyla kaçaydým
sus sevdiðim vedadýr istihkakým
hebadýr baharlarým vefalý saatlere
sus kalýþým
aþkýn vakti yok
kal demeye
yokluðun vakti çok
sus kalmaya
yok sevdiðim seslenme artýk
saðýr kalabalýklara
duyulmasýn
duyulmazsýn
iþte öyledir
öyle etekten düþmek
þu/urla utkuya þirk koþmak
öyledir
öyle ardýndan
ardýna sus kalmak
þimo
sinan þeker