Gel, hayatýn rehberi olsun iyilik, Þeytan yokuþlarýnda týkanma ömrüm! Akacaksan sevgiyle ak Ve kendini sever gibi sev özgeyi; Sade, kendi sularýna eðil!
Þifa bulmaz kýrgýnlýklardan geç; Aç bir insaný doyurur gibi doyur sevgiye, Ruhunun karanlýklarýný biç. Paramparça aynalara dönmesin diye, Ýçini dolduran sevinç...
Sade, aþka olsun gönlünde meyil! Kendinde Allah’ý gör baktýðýnda, Çünkü Allah’ý görmeye kâinat lâzým deðil; Yeter bir karýnca ya da hiç! Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.