ANKARA

Çok þeyler verdi bana,
Daha çoðunu aldý Ankara.
Tuttu elimden çekti,
Býraktý beni bir anda.
Düþtüm ben, çok sert düþtüm,
Kaldým kýrýk kanatla ortada.

Sen beni hiç görmedin ki giderken,
Dönüp de arkama bakmadým hiç...

Görmesem, bilmesem yüreðim sökülür yerinden,
Duymasam, öðrenmesem nefes alamam derinden,
Ama yine de dönmem yolumdan...
Sosyal Medyada Paylaşın: