SAVAŞIN ÇOCUĞU
Sormadýlar ne istediðimi,
Bombalarla uyandým.
Siz oyunlar oynarken,
Ben parklarýn arkasýndan dolandým.
Kimse bilemez benden iyi kýrmýzýyý,
Küçücüktüm, annemin kanýna bulandým.
Bir bombayla geldim, baþkasýyla gidiyorum,
Hepinizin gözü aydýn...
Sustunuz; tutmadýnýz elimden,
Oyuncaklarým bile öldü,
Ne istediniz benden?
Minicik kalbimle yalvarmýþtým size,
Ayýrmayýn beni sevdiklerimden...
Görmüyor musunuz akan yaþlarý,
Korkuyla bakan gözlerimden?
Beþ yaþýnda abi oldum, yedimde baba, dokuzumda dede,
On yaþýmdaydým o bomba, yaþlý bedenime düþtüðünde.
Güvenle oturduðunuz o sýcacýk evde,
Çýðlýklarýmý duydunuz mu?
Yalnýz býrakýn þimdi beni,
Dokunmayýn cesedime...
Annemin yanýna gidiyorum,
Umarým tanýr beni, bu yanýk yüzümle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.