Sýrýlsýklam bir yalnýzlýk akþamýydý...
Yaðan yalnýzlýktý ve sýrýlsýklamdý...
Karanlýktý...
Sessizleþen, sokak lambasýydý ki, yalnýzca,
Zira, karanlýkta susamýþtý aþka;
Býrakýp ellerimi ansýzýn;
Bütün bedeniyle sürükledi beni karanlýða,
Evin kapýsý daha açýlmadan, kapandý gözlerimiz yola,
Dudaklarýydý artýk, sokak lambasýna hayat veren tek mýsrada...
Kapýyý kapatmadan fýrtýna da kopmuþtu; tek celsede rüya...
Tensel fýsýltýlardan açtýysam bahsi;
Çýðlýklar susmalýydý zaten, sessiz ol !
Bir O, bir Ben...
-Ya fýrtýna...
--Fýrtýna falan yok ufaklýk !
-Ya az önce söylediklerin...
--Yaþadýklarým ufaklýk, yaþadýklarýmýz.
Geceyle inatlaþmaya alýþýktým...
Bu geceyi diðerlerinden ayrý kýlan þeyse; sadece aþýktým...
Þu sonsuzluk dedikleri, yaþlý ihtiyar; heran ölebilecek olan...
--Uzatmadan, þu tozlu rafa uzat elini...
--Ve çek al ilk eline geleni.
--Þimdi kapa çeneni !
Korkuyla beslenen, nice duygudan biridir aþk.
En kýrýlganý ama en büyüðü,
En kýsa ömürlüsü ama yine en büyüðü...
--Ýþte sýrf bu yüzden yoktum o uyandýðýnda...
Ne umutluydum oysa yanýma uzandýðýnda...
3 nokta...
Atakan YORULMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.