YALNIZLIK VE TOPRAK
Yalnýzlýk tümden baran olmuþ akýllarda
Pencereden akýp giden fani yýllar
Sessizce küser geçici benliðe yarýnlar
Karanfil kokusu sarar rýhtýmlarý
Ve yalnýzlýk yine gece yarýsý…
Küp küp sessizliðe boðulur odalar,
Odak noktasýndan kayar sevdalar
Kýrmýzý etekler sallanýr gözümde.
Sahi bir kýz çocuðuydum ben de.
Giz kokmuþ anýlar ve de yalnýzlýk.
Yine yalnýzlýk ve saf dýþý bahtiyarlýk…
Saçlarýmdan süzülen cýlýz geçmiþ
Geçmiþle örülmüþ BEDDUALAR baþlar
Yalnýzlýk, büzüþmüþ, soðuk avuçlarýmda.
Yalnýzlýk, ak-kara savaþýnda.
Denizde yorgun düþmüþ hýrçýn dalgalar
Ve yine vurgun yemiþ boþ duvarlar…
Þu yalnýzlýðý boðan eski dostlar:
Ben de kaybolayým bir karlý fanusta,
Tüm acý duygular, essin çýðlýk çýðlýða
Ve çýð düþsün feryat eden akýllara.
Gömülüp rýhtýmlara, asýlayým yeþil bir huzurla…
Bilmezdim uykumu yeþil gözlerin boðacak.
Kâbusun dümbeleðinde pitonlar doðuracak,
Yastýðým boþlukta, kafam zemine doyacak.
Beyincik arý gibi hücrelerimi örerken
Mucizevî Anka kuþunun zümrütlü baþý
Uçup da gözlerinin olacak…
Denizleri gemiler devirecek,
Korsanlar arzýn midesini delecek,
Ben uykumda Azrail’in olurken
Ellerinden özgürlük uçacak:
Ýstanbul’un Kýzkulesi’ne…
Özgürlük kokacak avuçlarýmda,
Yeni cami’den, güvercinler duayla
Pervaz ederken
Secdeye alýnlar deðecek…
Kim bilir kimin dediðin selalar,
Bulutlarýn olacak.
Ben topraða verileceðim.
Sýlayý, sürgün etmiþ, mühürlü bedenler
Sonsuz bir topraða
Ve ben de ahir topraða, tutsak düþeceðim.
Azat melekleri seninleyken,
Ben, topraðýn parmaklarýnda gözyaþý dökeceðim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.