Çocuktum gözlerinde Eski bir þarkýydý zamanýn kulaðýnda Bir fesleðen kokusu sinmiþti ellerine Sürekli yaðan yaðmurdu Yaðmak için nedeni çoktu
Her bahar oðul verirken arýlar o gülmezdi Doludizgin bir yaþam akmýþtý içinden Heybetli duruþlarýnda sinerdik kendimize Geceleri kanatlarýnýn altýna bizi gizlerdi Yazgýsýna gözyaþý düþmüþ bir güldü
Sýrtýnda yýllarýn hüznünü taþýmýþtý ýrmakça Ýnce ve uzun gövdesinde yokluðu saklardý Saçlarýmda nasýrlý bir eldi okþadýkça kanardým Canýma can katardý sesi gizli gizli aðlardým Yufka yüreðinden köpüklü çaðlayanlar dökülürdü
Mor bakýþlý daðlara vurdu bir gün kendini Bomboþ takalarla gökyüzünü keþfe çýktý Uçuklara bölünen yüreðini unuttu buralarda Yaþamak volesini konuþacaktýk onunla Gönlümdeki düðün çiçeklerini göremeden gitti
Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.