Suyun Yongası II
çocuk çocuk,
ben senden öncesini ve sonrasýný gördüm sende su
yitik bir dilin az çok sürüldüðü dudaklarýnda kan
týrmanmak birazda bir yýldýrýma enine boyuna ateþ
koþarken yol ortasýnda durup yorumlamak yaðmuru
imlasý yok yaþamýn sudan kurulalý beri düþülkem öte
koþtum sana þurdan sýrdan köprüler kurarak örtülü dil
duralým birazdan gökkuþaðýndan geçer dinle þiir bir gül
boynuna sokulmuþ soylu bir aþk nakaratý cümle cümle ölüm
ve yadsýyarak ölümü göðe kanat kuþanan uslanmaz dirim
yankýsý çalýnmýþ bir ezginin eðninden dökülüþü kahýr damlasý
seviyorken o kadýnýn kiraz dudaklarýnda erimeyi buzdaðý Tanrý
beni oldurduðunu söyleyen annem yalancý bense hala ham viþne
ne yapayým çocuk bu kan merdiveninden týrmanýyorum ömrümü
kuþlarýn gök düðününe katýldým her akþam üstü ölgün þiirlerle
sabahlar mý onlar bir güvercin hafifliðinde konup göçerler uzak
de ki çýplak bir gül göncasýyým avucumdaki damladan içerlemiþ
de ki bir kayadan oydum yuvamý toprakgillerden ötelenmiþ
çocuk çocuk,
ben senden öncesini ve sonrasýný gördüm sende. ne mi, hiç...
Altý temmuz_Ýstanbul_Ünal Yiðit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.