"Kırık Düşler Vapuru"
Ve hiçbir acý seni orda görmek kadar burkmadý içimi,
Giden hiç kimseye sana bakarken aðladýðým kadar aðlamadým,
Kimsede bulamadým senden baþka ; aradýklarýmý…
60’lý yýllardan yaþayan bir efsane olduðunu söylediler.
Yani yaklaþýk 40 senelik bir gel git’in;
Mimarý olduðunu…
Sen de taþýyamadýn daha fazla,
Onca insanýn akþam yorgunluðunu.
Onca sevinci, umudu, hüznü,
Karþýyaka- Konak seferini yaparken.
Koþa koþa yetiþmeye çalýþtýðým 14.30 seferinde,
Tanýþtým seninle.
Ve ilk aþkýmý anlattým sana;
Ýlk yeminimi.
Kýrýk düþler vapuru vermiþtim ,
O gün adýný;
Kýrýlmadýn, deðil mi?
Ýzmir’i onunla sevdim
Onunla aldým simit kokusunu;
Çay içerken içinde.
Bir devin batýþýný izlemek yakýþmýyor bana,
Kýrýk düþler vapur’u yatarken ,Konak Ýskelesi’nde…
Not:"Birkaç gün önce yayýnlamýþ olduðum ’Ey güzel sevgili; Ýzmir’ adlý yazýmýn mimarý ve onu yazdýðým yer olan,þimdi de Konak iskelesi’nde batmýþ bir halde duran Kýrýk düþler vapuru’na yazýlmýþtýr..."
Her þiirin bir hikayesi vardýr,ben de ilk defa bir þiirimin hikayesini paylaþmaktan buruk bir mutluluk duyuyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.