Ey sevgili
bir gün gökyüzü yýldýzlarý örtebilir
ve ay ýþýðý gömülebilir denize
ama sen sakýn yüzümden izlerini silme
ve bütün kapýlar kapanabilir ömrüme
bilsem ki gözlerin cehennemimdir
ateþini dileneceðim o gün
arala kirpiklerini...
...
“Bir aþktan geriye ne kalýrsa”
Yaðmuru giyinir gibi kuþanýyorum
Kötü bir ebeveyn oluyor uyandýðým her yeni gün
Ve akþamlar soðuk bir yetimhane
Saçlarý kökünden kesilmiþ küçük bir kýz oluyorum
Islak çarþaflara sarýlýyorum
Aðlýyoruz ikimiz de
Bazen bir rüyanýn iç çekiþinde
Tanýmadýðým bir kentin sokaðýnda el ele yürüyoruz
Ve nisan yaðmurunda arsýzca öpüþüyoruz
Gülüþüyoruz sessizce
Sonra ellerimi itiyorsun boynundan
Yüzümde utanç lekeleri
Koþarak gidiyorsun defolu bir düþün mahþerinde
Baksaydýn görürdün
Tenimde senden çoðalan çocukluðunu
Oysa dudaðýnýn kývrýmýnda açýyordu kuþku çiçekleri
Korkulu bir fütursuzluk alýrken beni
Sende o göçebe suskunluk
“Ve bir aþktan geriye ne kalýrsa”
Boynumdaki madalyonda sallanan oyunbaz bir çocuk
Beni sayma bile
Ben ki kaç býçaða sürülmüþ aðulu yalnýzlýk
Adýný sayýkladýðýma bakma
Bir aþkýn merdiven boþluðuna itilmiþim
Ve hala þiirler yazýyorsam
Seni akýtmak için damarýmdan
Kestiðim bileðimin kanýdýr duvardaki harfler bilesin
(Þimdi bana aþktan korkmayan
Bir ölüm fýsýlda)...
de_soulmate