içimin bütün çocuklarýnýn gözleri kar topluyor
biri hariç
çünkü o hâlâ aþktan bahsetmeyi
çok seviyor...
...
Gözlerimde bir yangýn
Hangi sevda vardýr ki kirpiklerini sersin ateþe
Ve o ateþin yine bir okyanus gibi yüzüne akacaðýný
(Ve) Çektiði onca acýnýn maviye boyanacaðýný
Yarým/yamalak bir gülüþle
Hani öylesine edilmiþ bir tebessüm
Yani ayýp olmasýn diye
Aðzýný kocaman açmýþ aptal bir kýz çocuðunun
Avucuna iliþtirilen bayram harçlýðý gibi
Ýþte bunu bile/bile sevdim seni
Alnýma yama(la)dýðýn siyah beyaz portren
Öyle soðuk ve hissizdi ki
Göðsümün orta yerinde uyuturdum üþümesin diye geceleri
Güneþim olurdu sabaha
Katýðým olurdu iki zeytinli kahvaltý soframa
Ýçmeyi unuttuðum akþamdan kalma bir bardak çayýn yanýnda
Sigaram olurdu mesela, zehir gibi içime çektiðim
Bilerek öleceðimi, boðulacaðýmý dumanýnda
Ýþte bunu bile/bile sevdim seni
Hâlâ çok özlüyorum (seni)
Geçen günler sadece binlerce kibrit çakýyor
Gözlerinin býraktýðý karanlýðýma
Kirpiklerim tutuþuyor
Ve her seferinde yüzün biraz daha uzaklaþýyor
Çünkü gözlerimde biriktirdiðim resimlerin yanýyor
Birer, birer
Zaten baþka senim yoktu ki
Þimdi sisli görüyorum her þeyi
Nereye baksam duman, is
Neye ellerimi uzatsam tutmak için sen/siz
Ve bir o kadar sebepsizim hayata...
(Bak yüzüme,
"Kirpiklerimin alazlandýðý yerde ruhumun yanmýþ gelinliði asýlý!".)
de_soulmate