KURUYUP KALIRSIN!
Sadece O’na dönüktür yüzüm..
Saðýmda solumda önümde arkamda..
Nerde olursan ol Ey biçare Ýblis..
Seni görmez gözüm..
Muhammed’e dayanýr benim özüm..
Bilirim ki benden küçük benden aciz
Benden daha güçsüzsün...
Deme bana, "
O Kürttür.. Lazdýr..
Vurmak dövmek dýþlamak müstehaktýr!"
Dinlemem seni...
Deme bana, "
Bir kereden birþey olmaz..
Ýç þarabý.. Canýn çekmiþ korkma günah sayýlmaz.."
Duymam dediklerini...
Söyleme bana, "
Onda var sende neden olmasýn.
Zenginin malý parasý boldur, nereden farkýna varsýn."
Dinlemem Ýblis dinlemem seni...
Sen ki gidip Kürt-Türk kardeþtir diyene taþ yaðdýr(t)an,
Sen ki sevenlerin arasýna taþ koydur(t)an,
Sen ki haramý sevap göstertip ziyana uðratan,
Sen ki ne sandýn beni...
Adem elmadan yedi diye
Bende mi yiyeyim haram eti...
Bre cahil, bre aciz mahluk asi þeytan!
Ben Muhammed’in ümmetiyim..
Sadece yukarýda deðil Allah’ým..
Bana, þah damarýmdan daha yakýn..
O bilir beni senden daha iyi..
Seni senden iyi bildiði gibi...
O korur beni seni þerrinden
Þimdi sen dinle beni...
Git Kabil ruhlularý kandýr,
Kan akýtsýnlar durmadan...
Habiller yatsýn topraða...
Git ölüm götür
nifak götür
þike götür
hile götür
çirkeflik götür Kenan’a...
Yusuf’lar kuyularý boylasýn...
Git sen biçare iblis...
Hak olaný dile getiren mazlumlara taþ yaðdýr..
Zulmün bitecek elbet...
Bu yürekler senin dediklerini iþitmeyecek ilelebet...
Kibrin sönecek kalmayacak yeryüzünde bir illet...
Her sene milyon taþ yersinde kör olmazsýn..
Biliyorum...
Mehdi gelecek de KAHROLACAKSIN...
Ahir zamandan bir koca öfke kustum sana..
Yaradan yaþamana izin verdi diye mutlu olma.
Seni bu insanlýk öldürecek,
Bir gün adýna söz dizen cahiller
Tövbe edecek...
Mehdi gelimidir bu çað.
Ve ilkbahardýr gelecek olan sonsuz mevsim...
Yusuf kuyuda kalmadý...
Habil ölmedi cennete ulaþtý
Kabil’in piþmanlýktan kahroldu yandý...
Ben Türk’üm Kürd’üm.. Çerkezim Lazým...
Yaratýlan hiçbir kuldan yok bir farkým...
Sen beni kandýramazsýn..
Haznendeki kelimeler cümle olsa,
Bil ki küfürdür benim lugatýmda..
Duysan hak sözünü,
Görsen asýl özümü,
Kurur kalýrsýn!
Sen benden uzak dur...
Saðýmda Cebrail’in kanadýnýn sesi
Solumda Azrail nefesi..
Önümde Hak Yolu...
Allah’la aramda bir secde mesafesi
Arkamaysa bakmadým hiç...
Geçme boþuna..
Seni dinleyecek kulaklarý kestim attým topraða
Nefsim doðmadan öldü
Ruhumun en derinine gömüldü
Diriltemezsin sen uðraþma...
Mehdi gelimi yakýndýr.
Sende biliyorsun sonun hüsrandýr...
Senin ordularýn bir gün elbet tarumardýr..
Yanacaksýn Ýblis...
Kendi ateþinde kavrula kavrula
Ben yanarken Allah aþkýyla döne döne...
Dokunma bana...
Kurur kalýrsýn...
Kurur kalýrsýn!
Abdüssamed GEDÝK
Yürekistan Þiirleri -2
25 AÐUSTOS 2011 - 05.13
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdussamedgedik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.