Eylülün ayak sesleri duyuluyor
Hüzün ilerliyor önde
Sensizlik içine çekiyor sinsice
Özlemin kucaklayýp lime lime diliyor
Yüreðimde tarifsiz duygular
Ürperiyorum çaresizce
Sebepsiz bir veda tokat gibi çarpýyor yüzüme
Ayrýlýk þarkýlarý söylüyor rüzgâr
Hýrçýnlýk, öfke içinde
Birçoðumuzun hayatýndan derlenmiþ
Söz ve beste
Bunca zaman içimde sakladýklarým
Yavaþ yavaþ gidiyor ölüme
Elde tutulmuyor anýlar
Açtýðým her yeni sayfa senle baþlýyor
Kendimi düþünüyorum sessiz ve buruk
Gözlerimden yaþlar süzülüyor
Karlar yaðýyor mavilerime
Üþüyorum
Engin bir sessizlik kaplýyor
Adýný koyamýyorum
Yokluðun amansýz keskin
Yeminler duyduklarýn yalandý diyorum
Çýkmalýsýn bu buruk hüzün deryasýndan
Her þeyi unutmalýsýn!
Sözlerinle daraðacýna sürsen de
Seni sana ve Tanrýya emanet ediyorum
Bakmaya doyamadýðým
Sevdiðim
Melekler gönderdim baþucuna
Veda busesi kondursun alnýna
ASMEROZ-62
GÜLÞEN POLAT
25.8.2011/ DERSÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.