bulutlara takýlýp gelen ilkyaz serinliði bizi bu nedensiz sürgitliðe çaðýran ihtiyar yalvaç ortamýza býraktýðýn ayrýmsanmamýþ güllerin sessizliðinde sözün su kabýna kanlý bir dudakla dokunuyor çocuklar
kuþlarýn gülücüðünden derilmiþ mavilikler adýyorum bir parça sonsuzluða ve her aþkýn adýna sonsuzluk denmeli bence henüz baþlamamýþsa þu yorumsuz bu yorumsuz su yorumsuz bütün tansýklara ve düþ köylerine yangýnlar çýkarsýn dilinde kýrmýzý bir akrep zehri taþýyanlar her iç bir þiiri týka basa dolduran gözyaþýdýr aslýnda çoðul ölümler anýmsanýrken ve benim de artýk gizliliðim kalmadý elimde güz gelmeden kýrýlýrken kelimeler
bir de bir þarap þiþesinden us’a damlayan deðildir iki yüreðin akýþkanlýðýna yol ben ne anlatýyorum size böyle ikide bir yýldýzlarý çakýp karanlýðýn aðzýnda susun susun ey gökkuþaðýndan düþ yontan çocuklar bütün yorumlara ölüm ki sessizlik tek bilgeliktir amansýz bir kavganýn ortasýnda dolanýyorken ben size þeyi anlatýyordum neyi anlatýyordum hatýrlamýyorum çünkü tanrý da kendini hatýrlamýyor uzun süredir boþverelim bir mendil sallama töreniyle uðurlayalým güvercinleri çarþýlardan susun susun ey yüce doruklarýn þiire bulaþmýþ rüzgar deliþmenliði þunu da diyeyim aðzýmda kanatýlmamýþ tek cümle hala duruyorken önce sen gitmelisin çocuk o büyük susuþa biliyorsun ben gülleri vuramam ayrýlýkla...
Yirmi üç aðustos Ýstanbul____Ünal Yiðit Sosyal Medyada Paylaşın:
Ünal YİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.