Kene gibi yapýþan, ÝMF kapý dýþý Yardým alan deðil de, yardým eden Türkiye. Yurt içinde, dýþýnda, “kimsesizin kimsesi” Yardým alan deðil de, yardým eden Türkiye.
Öze dönme baþladý, kýyâfette, kýlýkta Tefrikadan uzak dur, hareket et birlikte “Olmazý olur” etti, eðitimde, saðlýkta Yardým alan deðil de, yardým eden Türkiye.
Devleti, hazineyi, çarçur edip saçmayan Halkýn kutsal bildiði, deðerlerden kaçmayan Baraj, yol yapmak için, ele avuç açmayan Yardým alan deðil de, yardým eden Türkiye.
Yerilmesi gereken, þeyleri yeremezken Dikenin çokluðundan, öz gülün deremezken Sürdüðü memuruna, “harcýrah” veremezken Yardým alan deðil de, yardým eden Türkiye.
Ýnþaatlar ortada, çoðaldý yazlýk, kýþlýk Markasýzsa satýlmaz, hem içlik, hem de dýþlýk Kýsa süre içinde, bu nasýl geliþmiþlik? Yardým alan deðil de, yardým eden Türkiye.
Bile bile insaný, fýrttýrdýlar da fýrttý Bu gün ise Türkiye’m, kefenin bezin yýrttý Fert baþýna düþense, “MÝLLÎ HÂSILA” arttý Yardým alan deðil de, yardým eden Türkiye.
Tüm çehresi deðiþti, bak ülkenin âniden Hâlâ medet uman var, kâhinlerden, kânîden Saf kan “doru” at gibi, “þâha” kalktý yeniden Yardým alan deðil de, yardým eden Türkiye…
23/08/’11 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.