TACİR-İ MEKKARE
TACÝR-Ý NÝSVAN
MEKKÂRE
Pervane eder durur, Nisa içinde yakuttan yüzün.
Kahýr daðý, kýzýl olmuþ, inkâr eder firkat güne,
Aydýnlýk siyahtýr, belki lacivert incelmiþ yürekte,
Can alan, canan olur, bir Firuze’dir gülüþün.
Sessiz laleler, kýrgýn handende, erguvan kýzýlý,
Okyanus içinde bir zaviye, katre katre sen denizyýldýzý,
Mütemekkin(oturur) güneþler, Nisan’ýn peþine yaðmur düþerken.
Mekkâre( hileci) olmuþ, nisvan, kalbin tahtýýný kaybederken.
Sen mekkar-ý taifesinde, develerle gezinen bir çocuksun,
Bense eþrafýn oðlu, suskun topraktan çömlekler,
Sakin derbentsiz köprüde, savunmasýz bir âdem yorgun,
Haydut kesilen gözünde, hapsolmuþ münzevi geceler.
Ýsyan kervanýnda, Ýshak kuþuna üzüm sunarken,
Âdem’e ve Havva’ya beyaz affý uzatýrken, siyah gayret,
SEN ekseninde, BEN olurum, yörüngeme taþarken ýzdýrabým.
Tövbeye karþýlýk verirken gözyaþý ve rahmet.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.