Ey Yâr

neden hep intiharlara gebeydi
maziyi hatýrlatan þarkýlar?
neden hep gözlerime yüklenirdi kalbim?
neden yüzüme tuzlu haritalar çizip
yaþ/landýrýrdý?

nedenlerime neden olan yar/alarýn
yas/ak/larýnda müebbettim yaþlara...
durmaz lanet olasý,
durmaz ki bir an olsun..
sussa çekerim kapýyý çarpýp,
bakmam ardýma...

aðlýyor gözlerim...
sürülü mermilerin ucundayým ey yar !
payýma hiç düþmedin soframda,
yine açlýkla terbiye olacaðým sana..
hep sana akýyordum yavaþça,
þimdi sana gömülüyorum hýzla
ey yâr!...


sen de üþüyosun benim gibi...
seni de her sürülü mermi vuruyor sýrtýndan..
bana ne ,diyorsun sen de
her kapýný çalan aþka.
sen de gömülüyorsun karanlýklara,
dövüþüyorsun aynalarla...
gölgenin elini tutmuyorsun
sen de ben gibi
ey yâr....

kuralýna uyduramadýk rüyalarýmýzý.
þimdi ölüm duasýna açýlý ellerime yaðýyor ayrýlýk...
boðazýma týkalý hýçkýrýk gibi
atamýyorum içimden seni
ey yâr...


sýkýca tutayým içime nefesimi,
geçerir derler bu halleri...
haydi can yâr
çarem sende!
tutayým seni içimde,
geçir bu ayrýlýðý da.
hapsolayým nefesime,
Hapsol içime
EY YÂR!



Gülþen Mavi
Sosyal Medyada Paylaşın: