Gül Kasidesi
Habib’im bir gülü vermez diye küsmüþ yare gül
Ele gülmüþ bana gülmez diye kaç bin pare gül.
Çiseler dökse gözünden baða tek sýr dememiþ
O tomurcuk kederinden bulamaz tek çare gül
Nice bülbül sesi duymuþ yüreðin mest edecek
Razý gelmez Habib’inden demeyen sazlara gül
Bade içmiþ rüyasýndan o yârin Ay simadan
O hayalin hicabýndan yüze tülbent sara gül
Süsenin hançeri yarmýþ kaný her dem akýyor.
Ne haram eyledi bilmez yine düþmüþ zara gül
Kimi kan der, kimi çiy der; utanýp döktüðü ter
Rüyadan yordu duyanlar kýzarýr ýsrara gül
Deva bulsun yüreðinden onu el üste tutan
Yanaðýndan koku kalmýþ Habib’im gül-zara gül
Bade içtin, name aldýn, kokular açtý için
Yedi renk kaftaný giydin; niye bahtýn kara gül?
Dudaðýn resmine dönmüþ, Habib’im güldü deyip
Nazenin kaldý o yüzden, cemalinden hare gül
O tomurcuk gibi kalsam diyemem sevda büyük
Diyerek yüz dudaðýndan açýlýr baðlara gül
Habib’imden reha bulsam diye feryat ederek
Ýki günden daha artýk yanamazmýþ nara gül
Talibiz sam ve seherden rýzkýmýz doðdu deyip
Gözü tandan saçarak kan dayanýr her dara gül
Seda duydum Habib’imden diye yelden sakýnýr
Dalýnýn üstüne hançer çekerek rüzgâra gül
"Oku" dermiþ Habib’imden yele baygýn bakarak
Namesinden reha sinmiþ okuyor her pare gül
Elifin Kaf’la vav’ýndan kama çekmiþ dikenin
"Oku" dermiþ Resulümden, Þah’a vurmuþ, Çar’a gül
Kýlýcýn Türk gibi tutmuþ yataðan sallatýyor
Teni kandan sývalanmýþ yüzü kat kat yara gül
Nice kanlar döküvermiþ Habib’in emri sayýp
Nice Hanlýklara girmiþ, yürümüþ, hünkâra gül
Karabað’dan gece geçmiþ Çat’la Mýsýrdan bi haber
Bize þam’dan mý sorarmýþ bana her an kara gül
Neyi eksik imanýmdan, niye gülmez ki Rahim?
Diye bir suç aranýrken düþüyor efkâra gül
Yedi rengin kaný akmýþ dikenim battý sanýp
Bu vehimden düþüvermiþ Habib’im kollara gül
Ganimet umdu ki gülþen, güle dostluk dolaþýr.
Kokusundan kimi çalmýþ, kimi kapmýþ para gül
Niye vermek ile dostluk aranýrmýþ bilecek
Kederin pay edecek dost bulamaz, git, ara gül
Lale, sümbül eteðinden çekiþip yalvarýyor
Yele derviþ gibi çýlgýn tutulur yekpare gül
Ala bir tennure giymiþ elifin kemha yeþil
Semazen Mevlevi olmuþ sesi ney rüzgâra gül
Habib’im gitti elimden, diye her an eleminden
Soluyor gül kederinden küsüyor gülzara gül
Bu tevekkül ile çökmüþ kaderim böyle deyip
Baþý eðmiþ, dalý düþmüþ, seni kim kurtara gül?
Güne beþ kez yeri öpmüþ, niyazýn göstererek
Çöpe dönmüþ bu oruçtan gidiyor Layhar’a gül
Hani handýn, hani beydin? Sera ser kemha giyen...
Camekândan görünürdün niye soldun mora gül
Cihanýn cilvesi buymuþ diyecek dost arýyor
Habib’im tut yanaðýndan düþüyor aðyara gül
Büzüþen boynunu bükmüþ yere canlar akýyor
Bu cehennem azabýndan sana cennet vara gül
Dökülüp can damarýndan yere ölgün bakýyor.
Düþüyor can kanadýndan Habib’im taþlara gül
Bu nazýmým nizamýndan sese destan dokunur
Avazýmýn icabýndan Habib’im kapkara gül
Nice güldün zamanýndan avazýn denmeyecek
Saladan bir seda kaldýn dizilen saflara gül
Güle göster cemalinden dualar eyleyerek
Þefaat et ya Habibim gülü ver dostlara gül!
( Bu þiir Özleþim ölçüsü ve ekolü ile yazýlmýþ bir kasidedir.)
Habib:Sevgili
Susen: Kýlýç benzeri yapraklý çiçek( Divan þiirinde gülzarýn bekçisi )
Cemal: Yüz güzelliði
Reha: Koku, rayiha
Talip: Talep eden, isteyen, talebe
Layhar: Ýranda Þah iken, hanlýðý býrakýp hamamýn külhanýnda üzüm çöpü artýðý ile beslenen evliya
Seraser: Padýþahlara özel dikilen altýn iþlemeli kumaþ
Kemha. Altýn dokumalý ipek kumaþ türü
Tennure. Mevlevilerin giydiði kaftan
Elif: Arapçanýn ilk harfi, Mevlevilerin giydiði pantolon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.