*)(*AşkCana Minnet İmiş*)(*

*)( Özleþim tarzýyla yazýlmýþtýr*)(*

Ahbab ile muhabbet hazlara lezzet imiþ.
Maðrur olana raðbet þeytana hürmet imiþ.
Yâr gülse yüzü döktük kibre de düþtük lakin?
Gün düþse yere gökten, aþk cana feryat imiþ.

Yýldýz mý saya durduk sahnede gözler döküp?
Eller ile yârenler meþkine hayret kalan...
Aþkmýþ âleme cennet, meþk cana minnet imiþ!

Heyhat ki, Ýsa olsak, cansýza can saðlasak
Göz körse, günü tutsak, þavkýmýz zulmet imiþ.

Bin dalda eli açmýþ gül dere baðdan çýnar.
Kýsmet ki bu cihandan derdiði zahmet imiþ.

Ýlm etti, cilalanmýþ ruhlarý çözmek kasýt.
Gel gör ki bu keþiften vardýðý cinnet imiþ.

Güz geçti, kýþa düþtük, yollarý kurtlar kapar.
Her pençe cana deðmiþ, ahvali berbat imiþ!

Bir dost kazýðý tat bak, yâr cana rahmet imiþ!

(zulmet: karanlýk, sýkýntý
meþk: uzatmak,uzun yazý yazmak, aþkla vakti geçirmek)

Ocak 2009.
Sosyal Medyada Paylaşın: