Dostlar bekler düğün dernek yerinde

Huzurun sakinliði, üstümde dolaþýrken,
Sessiz giden yolcuyum þimdi ýssýz bir yolda.
Yaþamak bir dert oldu hüzün sararken beni,
Sessizce kim taþýrdýr, meçhule giden yolda.
Gök mavi deðildir, /her yer yeþil deðildir.
Her yer karanlýk oldu, Hak ‘n güzel yolunda.
Ne dünyanýn yeþili, ne göðün mavisi var,
Görmez oldu gözlerim can bedenden çýkýnca.

Her yer bana karanlýk, nerede þu mezarlýk.
Uykum vardýr çok derin, yatayým serin, serin.
Gölgem olsun üstümde, tanýr beni sakýzlýk.
Geç kalmadan varýn da, verin kara topraða.
Ben yaþarken dünyada, yar belledim topraðý,
Çok severdim topraðý, verin beni çekinmeyin.
Bu can ona fedadýr, takýn bir de nazarlýk.

Sular durgun akmýyor, hiçbir kimse þaþmýyor.
Sessiz, sesiz giderim, /kolsuz gömlek içinde.
Saða dönsem olmuyor, sola dönsem olmuyor,
Duymaz beni kimseler, bu yer beni sýkýyor.
Ruhsuz halde giderken herkes kendi derdinde.
Tohum veren aðacýn, hazan gören yerinden,
Tohum olup çýkmýþým, /gömün beni topraða.
Beni bekler dostlarým, /düðün dernek yerinde,
Teslim edin dostlara, beyaz kefen içinde.


A.Yüksel Þanlý er
20 Aðustos 2011-08-20
Antalya




Sosyal Medyada Paylaşın: