Eşşek Arısı

fýrtýnalarým vardý benim
yeri,göðü birbirine katan.
büyük tutkularým,büyük aþklarým vardý eskiden.
þimdiyse küçük bir yele bile hasretim
der gibiydi adam.
umarsýzca harcadýðý zamanlarý
ummakla geçiriyordu vaktini.

yalnýz kalacak adammýydý o?

nazende sevgilileri vardý,
göz bebeðiydi hatunlarýn,
mutlu olurdu sevgi çemberinden.
mutsuzdu þimdi,yalnýzdý…

soðuk duvarlara bakýp,
sýrça karafýndan içkisini kendisi dolduruyor,
puslu kadehler de yalnýzlýðý içiyordu durmadan.
bir eþ,çoluk çocuk sahibi olamadý,
tek çiçek ona yetmedi hiçbir zaman.

bal arýsýydý o…
bütün çiçekler onun,
tüm renkler ona amedeydi bir zaman.
geç kalmýþtý,dank etmiþti aklý.
ahhhhh benim eþþek kafam diye hayýflandý.
ve….
o artýk bir eþþek arýsýydý…
Sosyal Medyada Paylaşın: