Bir köþede oturmuþ seni düþünüyordum bu mektuplar içinde Sanki seni kalbime alamayacak kadar zalim olmuþtum Seni bu mektupta okuduðumda sanki gözlerimde yaþlar geliyordu sesizce Günlerce seni okudum ama bitiremedim o vakit seni anlayamadým içimde
Maviler içinde kendini yazmýþtýn ölümü ve sensizliði Neyi nereden ve seni nereden bilecektim Gözlerimi ne zaman kapatsam mektuplarýný okuyordum aðlayarak Hani bir hayali gerçekleþtirecektik ölümü deðil seni orda ve gözlerinde
Seni özledim nerdesin be zalim nerde
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferhat akman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.