Bir çocuk büyüttüm ben yüreðimde
Daha henüz düþmemiþ ana rahmine
Ýlk önce parçaladým göðsündeki yumruyu
Ve insanlar arasýna koydum onu
Hýyanete boyanmýþ o masum yüzlerde
Her sýfatý ezberlesin diye
Ve öðrensin ihaneti gül kokan o acý bedenlerde
Eli yansýn yaklaþtýkça onlarýn þehvetli tenlerine
Bir çocuk büyüttüm ben yüreðimde
Yaþadýkça aslýnda yaþamadýðýný fark eden
Günahsýz ciðerlerine çektiði her havanýn
Onu insan yapmaya yetmediðini bilen
Kalabalýklarýn bir hiçten farký olmadýðýný
Yüreði kýþtan kalma sýcak bedenlerin
Aslýnda birer yaþayan ölü olduklarýný bilen
Bir çocuk büyüttüm ben yüreðimde
Dudaðýnda bahardan doðma bir tebessüm için
Ýnsan olmaya ait bir nezakette
Yaþayabilme arzusu ile
Parçalanmýþ bir yüreðiyle sevmek isteyen bir çocuk
Bir çocuk büyüttüm ben yüreðimde…
ZUHAL ERASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.