Düşünce , düşüncelere diz(e)lerim kanıyor OzgeCetin
Düşünce , düşüncelere diz(e)lerim kanıyor
Düþtün aklýma bugün... Çok büyük bir þiddetle, gerçek olamayacak kusursuz bir düþ/tün. Düþün! En son birlikte bir düþ’ün içinde geçmiþe duþ aldýrmýyormuyduk seninle? Sýrf aklansýn diye. Þimdi ben de aklýyorum seni... o da yetmiyor beyazlara s’aklýyorum irinlerinden arýnasýn diye... Beceremiyorum çocuk. Ellerinin kiri beyazlarý karalýyor. Karartmalý sabahlarýn baþka açýklamasý da olmuyor zira. Kara/r ; Benim kýrýk kara kalemime karþýlýk , Tanrý’nýn sana tükenmez kalem hediye etmesi oluyor yine. Ben infaz ormanýndan kendime kiralýk daraðacaðý seçerken, Sen kendi diktiðin aðacýna salýncaklar kuruyorsun. Bir düþsen dizin kanayacak haberin yok, ve bilmelisin ki ; Ben düþersem asýlý kalacaðým çocuk.
Özge Çetin Onyedi.aðustos.Ýkibinonbir Sosyal Medyada Paylaşın:
OzgeCetin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.