Son durak bugün... Bedenimin alevler içinde yanmasýnýn, ve kalbimin küçük bir kuþ gibi çýrpýnýþýnýn son günü. Bitti bugün hikaye,kapattýk son sayfayý. Sýradan hayatlarda hikayeden sonra uyur insanlar, Bende hikayeden önce uyumuþum iþte,bitince uyandým.
Küçücük kalbimin içindeki kocaman ’SEN’i yaktýðým gün bugün. Yangýnlarda kaybettiðim gün. Ve bugün anladýmki, Bitmez dediðiniz þeylermiþ en önce tükenen.
Umutmu ? Umut þimdi okyanusun tam ortasýnda kalan küçük bir sandal. Ne gelmeye mecali var kýyýya, Nede olduðu yerde bi çareye.
Mutluluksa, küçük bir kutunun içinde bekler. Yeni yeni aþk’larýn sahiplenmesini. Sonra yine koskocaman bir acý çýkar gelir ve daðýtýr herþeyi... Ýþte o mutluluk parçalanmayana kadar çýrpýnýr insanoðlu... Ýmkan / sýzý bekler.. Sýz’laya Sýz’laya...
Sabiha Çýtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sabiha1912 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.